Als we na het hooi voeren weer naar boven komen, geurt het zo lekker in huis. Net na de deur van het trappenhuis eerst de knoflook met gember van gisteren (subtiel hoor, noodles met paprika champignons en bosuitjes), dan de grote zak lavendel-uit-eigen-tuin die in de garderobe hangt, een vleugje groene zeep waarmee ik gisteren de vloeren heb gedweild, en richting keuken het brood. Mijn onmisbare spelt-rogge-zuurdesembrood.

En even later R's onvolprezen espresso. De enige echte.

Meer heeft een mens toch niet nodig. Het gaat de paarden goed en er is geen stormschade, ook heel fijn.