De contre-haut-werkzaamheden moeten even wachten, we kijken eerst nog elders naar betere biels. Ten slotte, als je graaft en opbouwt, kan het materiaal waar je al die moeite voor doet, maar beter degelijk zijn.

Zodoende hadden we de middag vrij voor een ritje in de omgeving (bekend als 'een klein rondje') en Kir mocht mee. Ze is nu net twee-en-een-half jaar oud en we zetten haar eens onder de stokmaat: 1,43 m. Nog even en ze is een paard.

Kir laat zich moeiteloos ponyen en het hellinkje af het water in gaat ook netjes zonder duwen of trekken. Nu het water zo abnormaal laag staat, kunnen we er gemakkelijk in en hoeft er niet meteen te worden gezwommen tijdens haar allereerste keer in de Vierre.

En vond ze het leuk? Nou! Feest! Water, lekker spetteren.

Tot waar de brugpijler op de achtergrond licht is, halverwege, dat is ongeveer de normale waterstand, en de grijze streep vlak onder het brugdek is de crue, de maximale hoogwaterstand. Het was een prachtige dag voor een buitenrit maar het wordt toch echt tijd voor flink wat regen, sneeuw desnoods, als het maar uit de lucht valt en nat is. Beekjes vallen droog, er komt maar steeds niets bij, dit kan zo niet langer.