Na alle drukte rond het nieuwe boxendak, het hooien en vanwege het warme weer moesten we een tijdje uitrusten. Maar er gebeurt natuurlijk niet helemaal niets. De verlichting onder het nieuwe dak is zo goed als af, we sjouwden de oude spanten goten en panelen van de schuilstal naar het veldje naast het tractorschuurtje (ondanks de wespen die dat nijdig als een inbreuk op de privacy in hun nest opvatten) zodat alle weggeefspullen netjes bij elkaar liggen en er geen materiaal meer in het weiland aan de overkant ligt (een beetje gek zijn we wel, met die warmte), en de regenpijpen van boxen en schuilstallen zijn helemaal in orde.
Verder keken we hoe Sunshine met een schuwe driejarige van een kennis aan het werk was in de round pen, dat leverde heel wat spektakel op. De eerste keer stoven paard, Sunshine en zand in het rond, de tweede keer had het dier al beter door dat opletten, nadenken en aanpassen meer comfort oplevert en minder vermoeiend is dan op je reflexen heen en weer springen.
Op de achtergrond de stand met betrekking tot het sparrenperceeltje achter het bosweggetje, alleen de buitenrand staat nog, het wachten is op de grote bomenmachine. Daar komt dan een iets meer open skyline tevoorschijn.
Bij de derde longeersessie konden we zien dat goed grondwerk vooraf een wereld van verschil maakt. Toen werkte Sunshine namelijk met twee lange teugels, wat bij dit paard ook weer leidde tot paniekreacties (help! er is een slang bij mijn achterbeen!). Een paar dagen daarvoor had ze datzelfde ook met Gygy gedaan en die knipperde niet eens met haar ogen, dankzij al die desensibilisatiesessies (23 letters 3x woordwaarde; je moet wel 7 s-en op je plankje hebben staan) die beide veulens allang achter de rug hebben, onder andere met J te A. Kir en Gygy vinden dat niets bijzonders meer, een touw om hun achterhand.
Eigenlijk zouden we vandaag met Titan en Jay naar Frankrijk om ze kennis te laten maken met koeien in een roundpen aldaar, maar het was te warm voor de koeien. In plaats daarvan maakten we een vroege rit, drie uur kalm aan want de zon scheen al volop, maar wel nog vóór de koffie. Niet al te veel dazen en brommers, en Titan en Harissa werden in de Semois op de foto gezet door twee Fransen die in een kajak voorbijdreven. Ook kwamen er anjers en gerbera's op de stroom voorbij, waarvan R er een uit het water viste, maar dat was niet de bedoeling van het gezelschap dat die bloemen bij de rode brug had uitgestrooid. We gisten dat er ook as van een dierbare was gemorst maar die hebben we niet langs zien drijven. Uiteindelijk komt alles wat in de Semois belandt via de Maas in de Noordzee terecht, maar daar blijft het. Vroeger kwam het dan nog terug met de regen maar die is afgeschaft. Klimaatverandering. Dit logje hangt ook als los zand aan elkaar maar dat krijg je met die droogte.