Met dat aanhoudende rare weer doen we niet veel buiten. De paarden een paar uur in het oog houden in de bosrand, 's morgens en 's avonds. Zij hebben sinds gisteren weer een vliegenkapje op en dat maakt veel verschil, ze houden het dan buiten veel langer vol voordat ze hoofdschuddend hun heil weer bij de boxen zoeken. Knaasjes knaasjes knaasjes, grrr. Maar wij hebben geen vliegenkapje, ik heb er wel een van Titan opgehad maar het blijft niet goed zitten, het model is niet echt geschikt voor een mens.

Voor de rest was het een huishoudelijk dagje. Was draaien, de vriezer ontdooien, thee-etiketten printen, o spannend. Ook werden de lampen voor onder het nieuwe boxdak bezorgd, precies op het moment dat R een mailtje kreeg dat die lampen niet bezorgd konden worden. Ook al raar.

's Avonds kreeg ik opeens de geest om sushi te maken, dat is lekker bij drukkend warm weer. Eens kijken of we alles in huis hadden, welja, bijna. Geen rijstazijn, maar nog wel norivellen, sushirijst, zalm, wasabi en sojasaus. Mayonaise natuurlijk ook. En ik wist nog hoe het moest (in Kyoto geleerd, dat vergeet je niet zomaar). Het lukte nog best. Erbij een restant bonengremolata van gisteren, dat zag er toch best Japans uit, zo in een apart schaaltje. Ook fijn: de pioenrozen zijn open.

En 's avonds onweer. Felle bliksem, wat gerommel, een beetje regen en dat was het dan. En morgen hetzelfde patroon. Die flutonweertjes leveren weinig op. Het blijft abnormaal warm, of misschien moeten we het niet meer abnormaal vinden. De klimaatverandering is er al. We moeten er maar aan wennen.