Zo-even stopte er een gemeentebusje. Twee mannetjes stapten uit, haalden een ladder tevoorschijn, zetten hem tegen het paaltje van 'ons' einde-max-50km-bordje, een van de twee klom erop en klapte een afdekdopje op dat paaltje, ze laadden hun ladder weer in en reden weg. Dit laat ons verbaasd achter. Heeft de gemeente een perfectionist in dienst genomen? Kunnen zulke paaltjes niet zonder dopje? Hoe hebben ze het dan tot nu toe volgehouden zonder? Zijn er geen dringender karweitjes op deze stormdag, zoals het van de weg zagen van omgewaaide bomen? Aan de andere kant van het spectrum: waarom krijgt alleen dit paaltje een blijkbaar noodzakelijk dopje en het max-50km-bordje aan de overkant niet? Moeten we ergens melden dat wij nu met een doploos paaltje zitten, een klacht waarvan wij tot zonet niet wisten dat wij hem hadden? Existentiële vragen, die wel onbeantwoord zullen blijven.

Ook de paarden zorgden de afgelopen twee dagen voor verbazing. Dinsdag was er in het bos achter het huis een bosarbeider met twee Ardenners bezig stammen te verslepen. Dat heeft bij de paarden al eerder voor grote opschudding gezorgd, maar nu was het nog erger. Dinsdag aan het eind van de middag leek het mij een goed idee om met Harissa aan de hand een wandelingetje die kant op te maken, zodat zij zelf kon zien dat het maar paarden waren en geen gevaarlijke monsters, maar dat pakte averechts uit. Ze zag die werkpaarden vanuit de verte toen ze net elk een blauwe voerzak om het hoofd gehangen hadden gekregen. Zie je wel! Gemaskerde monsters! Harissa snoof brieste en steigerde preventief, zodat die beesten niet dichterbij zouden durven komen, en dat werkte want ik had mijn handen zo vol aan haar getrappel dat we ze niet verder hebben benaderd.

Eenmaal weer thuis zal ze wel verslag aan de anderen hebben uitgebracht want ze hadden geen rustige minuut, en zelfs de hele woensdag, toen man en paarden allang vertrokken waren, bleef het nog onrustig. De reden dat ze het bezoek van een paar vreedzame Ardenners zo hoog opnemen, is ons niet bekend.

En vandaag stormt het. Niet al te hard, het restant berkje staat nog en ook verder geen schade tot nog toe. De paarden stormden er maar één keer vandoor, en wel toen de hoefijzerbol van zijn sokkel werd geblazen tegen de omheining aan. Dat is een zware bal, dus die reactie was in elk geval te begrijpen.