Al het hooi van ons ruïneveld ...

... was woensdag geladen ...

... en Oliviers hooiploeg kon het in de grote schuur van Le Paul gaan stapelen, net voordat de eerste regen viel ...

... een klein buitje was het maar, en op onze donderdagtocht was het allang weer droog. Thema: beklimmen en afdalen van hellingen te paard. Ongecontroleerd een helling afraggen kan iedereen, maar het moet beheerst gebeuren. Onze paarden kunnen dat al, en Jay gaf een demonstratie 'omhoog in drie sprongen', precies zoals het moest. Ha, formidabele achterhand, ze is niet voor niets een Quarter. Omlaag kost minder kracht maar weer meer beheersing.

Een mooie tocht, met een heel eind stroomopwaarts door de Vierre, en alle deelnemers waren tevreden. Thuis de paarden nog even afgespoten met de nieuwe paardendouche, net als laatst (maar nu met pomp), en daarna vertrok de ene trailer na de andere.

Kom, dacht R toen iedereen vertrokken was, laat ik even de lege bierflesjes naar de garage brengen, mijn teen stoten, een vreemd hupje maken en voor zes weken in het gips belanden met een gebroken middenvoetsbeentje. Daar hoef ik niet voor van Titan te vallen, dat kan ik wel alleen, en het is weer eens wat anders.

Never a dull moment dus, maar nu moet hij nog iets leuks bedenken om zes weken lang te doen in plaats van paardrijden.