Leuk weekend gehad? Jazeker. Zaterdag zetten we vijf paddocks uit voor het bezoek van zondag. We zouden met zijn negenen zijn, maar twee stellen konden wel samen in een paddock, de anderen wilden er elk een. Verder een weiland voor die drie van ons samen, plus een weitje voor Blue. Een heel werk, paaltjes slaan, isolatoren indraaien, handgrepen installeren, draad trekken, dat alles voordat het zou gaan regenen. De gemeente kwam net op tijd het hoge gras in de bermen maaien, alsof ze wisten dat we daar de trailers wilden parkeren.

Voor zondag was 'droog maar zwaarbewolkt' voorspeld , maar al tijdens het opzadelen pakte dat uit als 'mooi zonnig'.

Sunshine had de deelnemers bij elkaar gebracht en wij hadden de route bedacht. Leerdoel: het water in. Bij die van ons gaat dat probleemloos maar enkele andere paarden (en ruiters) hadden dat nog nooit gedaan. Onderweg naar de Semois waren sommige bospaden wel erg modderig met grote plassen, maar dat telde nog niet. Eerst maar eens een klein beekje in, om te oefenen.

Bij Burnéchamps moest de smid komen aansnellen omdat twee paarden ijzers hadden verloren (leve Tiffany, die niet terugschrikt voor zo'n noodoproep), en daarna kwam de echte waterpret. We hadden laatst al gezien dat de Semois erg hoog stond, en sindsdien was er alleen nog maar meer regen gevallen. Recordhoogte. Nu, daar trekken Titan en Harissa zich niets van aan. Plonsplons, die stappen zo het water in. Deze keer werden mijn broekspijpen nat tot de enkel. Het scheelt dat Harissa lange benen heeft.

Uiteindelijk lukte het iedereen, ook de ruiter die had gezegd 'mijn paard kan het wel maar ik durf niet'. Zoiets is een overwinning die lang doorwerkt. Leve Sunshine, die nooit opgeeft, en Gadget, die zes keer het water in moest om iedereen over de streep te trekken.

Daarna had Sunshine gezorgd voor le pique-nique, en wij wisten daar een mooi plekje voor met uitzicht over het Semoisdal.

Onderwijl stonden de paarden rustig in de schaduw en Gadget krabde zich achter zijn oor, mogelijk om een achtergebleven waterdruppel kwijt te raken.

Het laatste stuk van de route was bijzonder doordat Harissa zich uit een spectaculaire struikelpartij wist te redden door kunstig krabbelen. Good girl. Zij en Titan hebben zich de hele dag uitstekend gedragen.

Eenmaal thuis praatten we natuurlijk over paarden, en de paarden in hun paddocks heel misschien wel over ons. Toen de ene na de andere trailer vertrokken was, haalden we het draad en de paaltjes weg zodat er een gewone wei overbleef. Jay en Blue waren tevreden dat we er weer waren.

Dus ja. Leuk weekend gehad. Zeker.