We've been ponied! Dat is niet wat u denkt. Ik kende dat begrip zelf ook niet, ponying, maar het komt neer op 'op sleeptouw nemen'. Te paard, aan een touw. Dat is de manier om een jong paard als Jay, die nog nooit buiten in de natuur is geweest, voor het eerst mee te nemen, achter een ervaren paard aan. De schimmel heet Ruby en hij verstaat de kunst van het ponyen tot in de perfectie. Onverstoorbaar, ook als er een bright young thing tegen hem aan botst, hem probeert te bijten of opeens blijft stilstaan.

Eerst werd er nog even rondgestapt in de bak om Jay kennis te laten maken met dit fenomeen en mij de kans te geven een foto te maken, en daarna steeg ik op, R werd met Titan geponyd door een vriendin van Sunshine met een palomino, en we trokken het bos in.

Woehoe, dat was spannend voor Jay, al die onbekende geuren en weggetjes en vreemde paarden en boomstronken en struiken waarin misschien wel gevaarlijke roofdieren verstopt zaten. Maar ze gedroeg zich dapper en tripte netjes met Ruby mee. Het pad kruiste een beek, hoe zou ze daarop reageren. Ten slotte is het allemaal nieuw, bij de fokker waar ze vandaan komt, zijn geen snelstromende beekjes waarvan je als paard niet weet hoe diep ze zijn. Gewillig stapte ze erin. Even stilstaan, het water langs zien en voelen stromen, en er aan de overkant weer uit. Op de terugweg kwamen we er weer doorheen en toen was het al zo vertrouwd geworden dat ze graag een paar slokken water naar binnen klokte. Daar krijg je dorst van, van al die nieuwe ervaringen.

Dit pony-ritje kwam als verrassing aan het einde van een lange dag waarin we samen met Sunshine de stallen schoonmaakten, ramen wasten, leer olieden en vuilnisbakken schrobden. Dat hoort er ook bij, en met Sunshine is een dag nooit te lang, daar zijn we inmiddels wel achter.