Nu we zo'n groot terrein hebben, lopen we heel wat af. Dat geeft niet want het is fijn om buiten te zijn. Maar om het niet te gek te maken hebben we wat benamingen in gebruik om de verschillende uithoeken aan te duiden. Niet dat je de hark ergens laat liggen en dat de ander zich een ongeluk loopt te zoeken op basis van 'de hark ligt in het veld'.

Maar die benamingen zijn in het begin van het project ontstaan en de meeste zijn voor een buitenstaander niet te volgen. Dat gaat zo.

'Waar is de hark?'
'Bovenaan het zwembadveld'. Alleen staat er in dat veld nu geen zwembad meer, want dat is een van de dingen die R het eerst heeft gesloopt.
'Bij de beukjes in het veld van madame R'. Dat veld is nu niet meer van madame R maar van I+R.
'In de boomgaard'. Alleen staat daar geen enkele fruitboom meer, omdat al die boompjes dood waren of zo goed als.
'O, die ligt bij het gaas langs de erfdienstbaarheid'. Die erfdienstbaarheid was een strookje langs het veld van madame R dat toegang bood tot het achterveld. Maar het achterveld is nu ook van ons, dus die erfdienstbaarheid is wat men noemt 'zinledig' geworden. Bovendien is ook het gaas weg.
'Aan de rand van de rijbak'. Die is er nog niet, maar we weten waar hij moet komen.

Dit zijn natuurlijk maar voorbeelden, om het verhaal duidelijk te maken. I+R laten nóóit zomaar ergens gereedschap slingeren. De hark staat hoogstens even geparkeerd als het pauze is en tijd voor karnemelk-en-stevige-bruine-boterhammen-met-brie-en-pindakaas. En dan weten we waar hij is.

Aan de bosrand.