Terwijl ik in Nederland was, heeft R gauw het zwembad afgebroken. Weg. Er rest slechts een kale zandvlakte.

Eigenlijk is het meer een zandvlakte-tje. Zo groot was dat zwembad niet. Nu het weg is, lijkt de plek waar het stond juist heel klein. Niet te geloven dat iemand ooit de moeite heeft genomen om een zwembad te bouwen waarin je niet eens een baantje kunt trekken zonder op de terugweg je eigen voeten alweer tegen te komen.

Maar het is allemaal relatief. De zwembadrestanten die je vervolgens naar het stort moet zien te krijgen, die nemen dan weer een behoorlijk imposante hoeveelheid ruimte in op de oprit, bij de rest van de troep. Ik maak een foto, dat is leuk voor later, als alles daar weg is.

Dat zal niet lang meer duren. De trekhaak is vrijdag gemonteerd, en R is nu bezig, een stevig karretje uit te zoeken.