Ik heb wat in te halen, ik kan het gewoon niet bijhouden. Maar goed dat ik een paar foto's had om een verhaal van twee weken aan op te hangen. Om te beginnen was er de rit op zondag 26 mei in St Médard. Voor een keer staan we alledrie eens op de foto. Een mooie dag, niet te koud niet te warm, droog, en een mooie route. Terwijl de paarden onderweg waren, reed ik met Quentin in de auto naar allerlei knelpuntjes die even geregeld moesten worden (mountainbikers, routewijzigingen ...). Ik fungeerde nog een poosje als wegwijzer ('c'est par là' ...) in een bos, vraag me niet waar. De paarden deden het prima, we aten van de BBQ en waren niet te laat thuis.
Dan was het een week later, na degelijke voorbereiding, op 2 juni zover dat R voor het eerst echt in het zadel zat. HiRise gaf geen krimp, hij weet dat de baas geen enge of onverantwoorde dingen van hem vraagt. De dagen erna werd het uitgebouwd door wat rondjes te lopen aan het halstertouw naast mij, en wennen aan voorwaarts gaan op beenhulpen. HiRise accepteert het allemaal als normaal. Het dekje is hem een beetje te groot, we hopen dat hij er nog ingroeit.
Sinds ze in hun buitenpotten staan, verpieteren de petunia's steeds in de regen. Ik maakte een foto om de toestand vast te leggen, maar die is nu alweer compleet achterhaald. Ten eerste is er nu een afwisseling van zon en wolken met hier en daar een mals buitje zodat alles groeit als kool en de bloemetjes donkerpaars staan te pronken.
Maar ten tweede geeft de foto een goed beeld dat die gevel dringend aan opknappen toe was. Inmiddels zijn er donderdag tegels gelicht door Mannetjes ...
... is de gevel vandaag afgespoten door de schilders en daarna hebben nog veel meer Mannetjes overal om het huis steigers gebouwd. De wind die daar doorheen waait, omringt ons met wolvengehuil. De ramen worden afgeplakt en we kunnen alleen door de garagedeur naar buiten. Reparatie van de isolatie, grondlaag, twee verflagen. Gaat drie weken duren.
Tussendoor maakte zaterdag zwager T een rit op Titan, een mijlpaal want dit was pas de tweede keer in zijn leven. Een afwisselende wandeling van twee uur met enkele uitdaginkjes en fris voorjaarsweer.
Ter voorbereiding van de steigerbouw knipte ik de kornoelje en de kamperfoelie een stukje terug, wat voor in huis een bescheiden boeketje oplevert.
Als we dan niet door de ramen kunnen kijken, is er toch binnen iets moois te zien.