Zaterdag gingen we rijden met K en V, gewoon in het bos achter het huis. Mooi voorjaarsweer. Zodra Harissa hun twee ruinen zag (vooral Cisco, dacht ik), werd ze enorm hengstig. Ze stak het niet onder stoelen of banken, paarden kennen geen gêne, en al na 100 meter op weg dacht ik 'dit wordt niks'. Elke paar meter stilstaan voor een klein plasje, en dan snel weer bijdraven naar de anderen, nee. Geeft niks Harissa, kom we maken rechtsomkeert. Zo hadden we met zijn tweetjes een heel fijn ritje, al was het kort, en daarna nam ik haar nog mee uit grazen aan het halstertouw. Overal schiet nu fijn bosgras op. Ze vond het prima en we hadden een relaxte ochtend.

De anderen hadden het minder ontspannen doordat Cisco eigenlijk niet echt in de hand te houden was onderweg. Maar goed dat ik het stressniveau daar niet nog verder had opgejaagd met mijn opgewonden merrie.

De dag ervoor had ik staan suffen tijdens het voorbereiden van de zaterdagse lunch. Voor de ricottataart (fiadone) moesten eieren gesplitst en zes dooiers gemixt met suiker. Oké, mix mix mix, totdat hee, ik wakker werd en ontdekte dat ik de eiwitten stond te mixen in plaats van de dooiers. Jemig. Wat kan een mens maken van zes eiwitten met suiker? Niets anders dan meringues, dus dat moest dan maar. Wat een hoop, een groot Kuifjeblik vol. Ik lust best één keer per half jaar één meringue, en R ook, maar geen 30 achter elkaar, je tanden plakken aan elkaar bij de gedachte alleen al. Hoe krijgen we ze ooit op. Nou ja, eerst maar de fiadone afgemaakt, nu wel goed, met de dooiers en zes nieuwe eiwitten, prima.

Maar bovendien kwam K (zoals bijna altijd) aanzetten met een halve frambozenpavlova en twee soorten cake voor ons. Dat werd te gek. We besloten dat ze de meringues kon meenemen om uit te delen aan de collega's, het restant (driekwart) fiadone kon de diepvries in, de bitterkoekjes die ik sowieso al had gebakken voor bij de dagelijkse koffie blijven wel een poosje goed en de cake ook. We moeten ons nu dus alleen door de pavlova heen zien te eten. Wat een luxeprobleem.

Voorlopig dus geen keukenaciviteiten hier. Hoewel ... V bracht korrels mee voor de heerlijke waterkefir die hij maakt, en kijk, dankzij de duidelijke instructies staat hier nu een anderhalveliterpot te fermenteren op het aanrecht. Mjamm mjamm over een paar dagen.