Hoera, alweer een update over mijn haar, welja, toemaar. Maar het is dan ook wel een mijlpaal, ik zeg zelfs: een point of no return.

Ik vond het wel mooi hoor, als het goed zat, maar het was zo vreselijk onpraktisch. Opgestoken haar met kammen is toch meer geschikt voor dames, en niet zozeer voor iemand die zes keer per dag een fleece over haar hoofd trekt, een pet op moet of een buitenrit gaat maken met een helm op. Kortom, iemand zoals ik.

Dus het is eraf. Knipknipknip, scheerscheer, veegveeg, weg.

Nog geen foto, maar dat hoeft ook niet want ik zie er nu net zo uit als altijd.

'En, I van I+R, hoe voelt dat?'

Dat voelt goed. Het voelt als een bevrijding.