Na de Transsemoisienne-van-een-dag maakten we dinsdag een minstens zo mooie rit met minder mensen de andere kant op, van Assenois naar Suxy op de heenweg met Harissa, lunch hier (binnen wegens regen), en op de terugweg met Jay. Een voordeel van stoppen in Suxy voor de middagpauze is dat je op je gemak van paard kunt wisselen. Als je er twee hebt tenminste, gnagna. En je moet om te beginnen natuurlijk met de trailer naar Assenois, dat wel, maar het is weer eens wat anders.

Het is fijn nazomerweer, vind ik. Het meest uitbundige gebloei van bloemen en struiken is achter de rug, het is niet meer belachelijk heet, er valt eens wat regen, allemaal prima. De zomer is vroeg genoeg begonnen (1 mei), we hooiden al op 15 juni, en de hitte heeft lang genoeg geduurd (tot 1 augustus). Dat lijkt mij ruim voldoende dus geen gemopper daar achteraan graag.

Ik plukte in de bosrand achter het huis al een klein emmertje bramen, die nog wel vrij zuur waren, terwijl ik hier en daar ook nog een enkele framboos kon scoren. Er vallen al volop eikels, zodat we binnenkort de eiken zullen moeten afschermen als we niet willen dat de paarden zich er te barsten aan eten. Dankzij de regen staat het achterveld vol champignons. Er liggen overal beukennootjes en er zitten hazelnoten aan de struik. De beekjes stromen vrolijk tussen de varens door, op loopafstand van ons huis. Stookhout genoeg. Je zou in dit jaargetijde in deze regio zo van het land kunnen leven.

Niet echt, als modern mens kunnen we dat niet. Ik zie mij tenminste niet met pijl en boog een hert schieten, het villen en roosteren en de huid looien voor schoenen, en een serie hazen vangen om voor 's winters een warme jas samen te stellen. Jager-verzamelaar kan ik dus niet worden, maar als vegetarische oermens zou ik het misschien wel redden. Ik kan zuurdesembrood bakken, weliswaar heeft een oermens geen heteluchtoven, maar als die meisjes in Marokko met wie we in 2000 een week door de Atlas hebben gelopen brood kunnen bakken in een hol in de berm, moet ik het ook kunnen met wat trial and error. Ik vraag mij nu opeens af hoe de oermens haar zuurdesem koel hield in de zomer. Geen idee, en geen google in de oertijd. Hoe moet dat nu. Nu ja, het hoeft niet, en als ooit de nood aan de mens komt, vinden we wel oplossingen.

Deze gedachten komen voort uit mijn heimelijke wens om compleet self supporting te zijn, het ideaal van een introvert mens. Het is een illusie, en dat besef ik alweer meteen zodra zich eens even een stroomstoring voordoet. Als er geen elektriciteit wordt geleverd houdt bijna alles op, en wel bijna onmiddellijk. Grinding halt. En wat dan? Ja dat weet ik ook niet. In elk geval zijn we dan beter af hier op het platteland in een gematigd klimaat dan ergens in een grote stad.

Je kunt er niet voor plannen, en dit zijn zomaar wat gedachten die opkomen als er veel oorlogsdreigingpraat en ratataa in het nieuws is. Voor de rest gaat alles best en we genieten van de nazomer. De tweede watercontainer staat op zijn nieuwe plaats achter de boxen en het tweede nest zwaluwen kreeg vandaag zijn eerste vliegles.