Hoog tijd voor een update. Er gebeuren hier historische ... eh, gebeurtenissen, met een snelheid die ik met een dagelijks logje niet eens kan bijhouden laat staan als ik een dag oversla.

Bijvoorbeeld deed Sophie gisteren verslag van het meest mega-weirde paardenongeval dat ik ooit gehoord heb, de feiten gebeurden afgelopen woensdag bij haar voor de deur en ze gebeurden echt, ik heb de foto's op haar phone gezien anders had ik gedacht dat ze zwaar overdreef. Maar er is geen tijd om dat in geuren en kleuren te vertellen. Misschien morgen, als er intussen niet weer nieuwe rare dingen gebeuren, die voorrang hebben.

Ook thuis gaat het hard. Het oude huisje is opeens niet meer ons oude huisje. Vrijdag waren we echt klaar met leegruimen, kabeltjes doorknippen en zo meer, en ik ging Sophie even zeggen (vandaar dat ik daar was en het mega-weirde-paardenongevalverhaal te horen kreeg) dat er voor Olivier misschien nog wat in het huisje was achtergebleven dat hem kon interesseren. Niet dat we hem onze afgedankte troep in de maag willen splitsen maar hij kan vaak wel wat gebruiken, keukenkastjes of zo, voor in de werkplaats. Ik zeg het maar, hij ziet maar.

Dus hij kwam even later eens kijken. Hij keek rond. Zijn ogen begonnen te glimmen. Zat daar soms nog olie in die tank? Die kon hij er wel uitpompen. Nou, doe maar, als het moet worden afgevoerd kost het geld. En die oude verwarmingsketel? En die radiatoren? Die leidingen, die bedrading? Alles mag weg, Olivier. Dat dak? Dat is toch heel goed, laten jullie dat ook zitten? Ja wat dacht je, wij vinden het ook zonde van een goed dak maar we kunnen het nu eenmaal niet meenemen en op het nieuwe huis komt een plat dak, dus ga je gang.

Kort en goed, hij kwam met de tractor en een platte kar, en twee maten, en in recordtijd hadden ze het hele huisje gestript. Oudijzerwaarde, hergebruikwaarde, doorverkoopwaarde, die laat je niet liggen. Dat is pas echt recyclen en het is ze gegund, ze werken er hard genoeg voor.

Morgenochtend vroeg beginnen ze met het dak, dat ligt er waarschijnlijk ook in no time af. Het huisje staat er nu al bij als een bouwval, maar zonder dak is het eigenlijk geen huisje meer. De voordeur kan niet meer op slot (cilinder verwijderd) en het badkamerraampje is eruit gesloopt, dat was nog redelijk nieuw, dus de achtergevel vertoont een gapende leegte waardoor je zo naar binnen stapt, maar dat geeft niet want er is toch niets meer te halen.

Maandag begint het bouwbedrijf met slopen van wat er nog rest. En daarna met bouwen. En die historische gebeurtenis, daar gaat het ons toch uiteindelijk om.