Alweer twee mijlpalen in onze paardenlevens. Voor het eerst alleen het bos in, erop uit zonder andere mensen of paarden erbij.

Noodgedwongen, omdat Jay nog in Gribomont staat en Titan alweer thuis is. We kunnen er dus niet samen op uit. Maar dat is goed, een paard en zijn ruiter moeten zelfstandig leren zijn en niet zomaar wat achter anderen aankachelen.

Voor een eerste keer was er meteen allerlei leerzame opwinding. Jay zag wel tien Enge Situaties, sommige duidelijk (duistere bos-ingang, grote plassen die misschien onmetelijk diep waren) en sommige niet (volkomen normaal grasweggetje waar ze pertinent weigerde langs te lopen).

Het klapstuk was De Trein. De route liep een eind langs het spoor, en halverwege kwam er een hele lange goederentrein met allemaal rammelende wagons aandenderen. Wat was dát! Zo'n reusachtig monster had Jay nog nooit gezien. Ze bleef als een veer gespannen maar dapper staan kijken en toen hij voorbij was gingen we enigszins week in de knieën weer verder. Dat het een doeltreffend leermoment was, bleek toen er even later een personentrein voorbijreed. Wat nu weer!?! O, een trein, pfft, is dat alles. Hebben we al gehad, kennen wij. De tunneltjes en de brug op de route waren ook geen punt. Kortom, het was spannend maar het ging goed. Alweer wat geleerd.

Het team Titan/R deed het niet voor minder. Titan is wel ouder dan Jay maar het was toch zijn eerste keer alleen buiten. Voorheen leidde hij een leven van box-rijbaan-box-trailer-wedstrijd-trailer-box. Hij heeft al veel bijgeleerd, maar dit was nieuw.

Ook hij zat onderweg wel even in de rats bij het passeren van griezelige boomstronken, maar die waren niets vergeleken bij wat hem boem! abrupt deed halthouden: een kudde zwijnen stak pal voor hem de bosweg over. Het is onwaarschijnlijk dat Titan ooit eerder een zwijn had ontmoet. Dertien defileerden er voor hem langs, R had ruim tijd om ze te tellen. Daarna weer verder? Nee, Titan verzette geen voet. Hij was wel gek. Want kijk: daar kwam nog een veertiende zwijn het bos uit. Voorzichtigheid en een paar goed functionerende oren, daar gaat het om als je alleen in het bos bent.

Na afloop hadden onze helden recht op een fijne rolpartij in de modder en al het hooi dat ze verdienden.